ترکمن سسی : نورمحمد مرادی - مردمان نجیب جرگلان که صلابت و پاکی را از چشمه های زلالش، وقار و شکوه را از کوههای با عظمتش و صداقت یکرنگی را از سرسبزی دشت هایش الهام می گرفتند، منتظر یاریگری بودند بودند تا مرهمی بر زخم هایشان باشد.
زخمی که از تازیانه بی مهری زمانه بر پیکرش نقش بسته بود. دست یاریگر دکتر معجزه گر در تابستان سال 1373 به مدد نیازمند ترین مردمان آمد تا با مرهم نهادن بر دستان پینه بسته و رنجور مردان و زنان این بخش از جامعه حلاوت و شیرینی بهتر زیستن را هدیه کند.
دکتر غیادی علاوه بر اعجاز درمان در طرح های پایلوت خدمات بهداشتی و درمانی، تولید اشتغال در صنعت اسب استان و ایران، توسعه و معرفی فرش های تکرو و دو روی منطقه به بازارهای جهانی، توسعه باغات توت و نوغانداری، توسعه بوم گردی روستایی و معرفی جاذبه های گردشگری استان نیز فعالیت و راهنمایی و آموزش و امداد حجاج در سال های ۸۴ و ۸۶ و ۸۸ و ۸۹ را نیز به عهده داشت و از این طریق منشا خدمات موثر و چشمگیری بود که خدمت به مردمان محروم این منطقه را که خالی از رنج و مرارت نبود به گرمابه و گلستان شهر ترجیح می داد.
دکتر عبدالجلیل غیادی که فردی متعهد به کرامت انسانی و در تمام مواهب و مواعید و ناخوشی ها همگام و همراه با مردم جرگلان بود، ناباورانه از میان این مردم پر کشید و جامعه را به سوگ نشاند.
این مصیبت جانگداز نه قابل تحمل است ونه قابل جبران، فقط می توان یاد و خاطرش را گرامی داشت و همواره فریاد زد.
روحت شاد ای بزرگ مرد
روحت شاد دکتر غیادی
پانزدهم شهریور یکهزار و چهارصد
نورمحمد مرادی
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.