c_300_250_16777215_10_images_2m_26121.jpg

 

ترکمن سسی - سید محسن حسینی، کارشناس مسائل آب - همه ساله و چندین بار در هرسال ، با بارش شدید باران که عمدتا ناشی از اثرات تغییرات اقلیمی بوده و با روند فعلی دستکاری انسان در اتمسفر - با افزایش گازهای گلخانه ای - در حال تشدید است ، شاهد ایجاد رواناب های مزاحم و یا خطرناک در معابر شهری گلستان هستیم.

 

از دلایل اصلی این امر ، صرفنظر از شدت و مدت بارش ، سطح عایق زیاد در شهرهای استان است که در اثر آن نفوذ آب به آبخوان‎های زیر زمینی به شدت کاهش می‎یابد و نتیجه آن افزایش چند برابری رواناب ناشی از بارندگی در مقایسه با اراضی طبیعی است.

افزایش رواناب در شهرها مشکلاتی را برای شهروندان به وجود می‎آورد که اختلال در رفت و آمد و آبگرفتگی معابر ، واحدهای اداری ، مسکونی و تجاری از جمله آنهاست و در زمان شدت بارندگی نیز با تبدیل خیابان ‎ها به مسیر سیلاب ، عملا خسارت‎های زیادی به شهرها و شهروندان وارد می‎شود.

برای پیشگیری از این خسارت‎ها، معمولا طراحان شهری در زمان تهیه طرحهای توسعه و عمران شهری ، به ابعاد جداول هدایت و دفع آب‎های سطحی توجه کرده و سعی می‎کنند شبکه زهکشی شهری را با سطح مقطع بالاتر طراحی و اجرا نمایند که این خود موجب افزایش هزینه ‎های شهری شده و در مواردی نیز امکان اجرا با محدودیت مواجه است.

علاوه بر مقدار جریان آب ‎سطحی در زمان بارندگی ، کیفیت آن نیز مورد توجه است. رواناب جاری شده در محدوده شهری با توجه به انواع آلاینده‌ها در مسیر خود ، همراه خود مقدار زیادی آلودگی حمل می‎کند و این آب آلوده نهایتا به اراضی و رودخانه ‎ها راه می‎یابد و موجب تخریب محیط‎زیست می‎شود.

استان گلستان دارای ۳۶ شهر و جمعیت شهرنشین بالغ بر ۱.۲ ‎میلیون نفر است . شهرهای استان به دلیل نزدیکی به هم ، بر شهرها و روستاهای پایین‎دست خود هم اثر می‎گذارند و در زمان وقوع بارش ، در مدت زمان کمی، رواناب با دبی بالا در معابر شهری به راه افتاده و مشکلات زیادی را به وجود می‎آورد.

یکی از راهکارهای حل و یا تخفیف این مشکل ، کاهش  رواناب از مبدا و یا از نیمه ‎های راه است ، که یکی از حلقه های زنجیره #مدیریت_یکپارچه_منابع_آب به شمار می رود . مبنای این راهکار این است که قبل از اینکه رواناب جاری شود و یا در نیمه راه خود ، به نحوی حذف شده و به رواناب سطحی تبدیل نشود.

در این راستا پیشنهادهایی چند برای متولیان شهرسازی استان و نیز شهرداران محترم ارائه می‎شود که امید است مورد توجه قرار گیرد. این راهکارها نه تنها از مشکلات رواناب های شهری می‎کاهد، بلکه به اهداف دیگری مانند  تغذیه سفره های زیرزمینی و کاهش آلودگی منابع آب نیز توجه دارد که رسیدن به اهداف #مدیریت_یکپارچه_منابع_آب را تسهیل می کند.

۱ - سطوح وسیعی از محدوده شهرها متعلق به فضای اشغال شده توسط بام واحدهای اداری ، مسکونی ، آموزشی و تجاری است . هدایت آب باران خارج شده از ناودان ها و ذخیره در مخازن به منظور آبیاری فضاهای سبز و مصارف دیگر از روش‎های کاهش رواناب شهری است. نمونه هایی از این روش در استان گلستان تحت عنوان «لاری» قدمت طولانی دارد.

۲ – تبدیل پوشش غیرقابل نفوذ حیاط واحدهای مسکونی ، اداری ، آموزشی و تجاری ، به پازل‎های نفوذپذیر و یا سنگریزه‎های مناسب ، کاهش رواناب را به دنبال دارد.

۳ – حفر چاه‎های جاذب رواناب ناشی از بارندگی در مجتمعهای تجاری ، آموزشی ، مسکونی و اداری ، موجب می شود آب باران به جای روان شدن ، در این چاه‎ها به دام افتاده و آبخوان‎ها را تغذیه کند . رعایت مسائل ایمنی در حفر و نگهداری این چاه‎ها ضروری است.

۴ – پیاده روها نیز سطوح غیرقابل نفوذی هستند که  روانابی با جریان بالا تولید می‎کنند . شیب بندی پیاده‎ رو برای هدایت رواناب جاری شده، به فضای سبز موجود در آنها، از راهکارهای کاهش رواناب  شهری به شمار می‎آید. همچنین کاهش سطوح نفوذ ناپذیر پیاده روها ، با استفاده از پازل خشکه کار که بر روی بستری از ماسه‎ بادی فرش می‎شود و بین هر دو قطعه ، فضایی خالی وجود دارد که با ماسه و یا پوشش گیاهی پر می‎شود و به آب اجازه می‎دهد به جای روان شدن، از خلال سطح مفروش نفوذ کند ، راهکار دیگری در کاهش رواناب به شمار می‎رود.

۵ -  سطح خیابان‎ها تا ۲۵ درصد از سطوح غیرقابل نفوذ محدوده شهری را تشکیل می‎دهد که منبع بزرگی از سیلاب‎ها را در سطح شهر به وجود می‎آورد. با اصلاحات هندسی در خیابان‎ها از جمله آن که بلوارهای وسط خیابان و فضای سبز کنار خیابان پایین‎تر از سطح خیابان ساخته شوند، بخشی از رواناب های سطحی به این سطوح هدایت ‎شده و نفوذ می‎یابد و مانع از انباشته شدن سیلاب‎ها شده و در آبیاری فضای سبز نیز صرفه جویی به عمل می‎آید.

۶ – در شهرهایی مانند گرگان که دارای قنوات متروکه متعدد است، هدایت بخشی از روان آب‎های خیابان‎ها به این قنوات، کاهش رواناب شهری و تغذیه سفره‎ های زیرزمینی را به دنبال دارد.

۷ – در شهرهای کوهپایه ای که بر روی مخروط افکنه ها ایجاد شده ، بدلیل نفوذپذیری زیاد زمین ، می توان با حفر چاه های جاذب در مسیر جداول هدایت آبهای سطحی ، بخشی از رواناب را به جای هدایت ، به نفوذ وادار کرد.

بخشی از این پیشنهادها نیازمند منابع مالی توسط دولت و شهرداری‎ها نیست بلکه با پیش‎بینی در طرح‎های توسعه و عمران شهرها و وضع برخی مقررات مانند شرایط پایان کار ساخت و ساز و یا اعطای تسهیلات قابل دسترسی است و برخی از راهکارها، میزان هزینه ‎های عمرانی و جاری شهری مانند ساخت جداول عریض و عمیق هدایت و دفع آب سطحی را کاهش هم می‎دهد. لازم به ذکر است که اجرای هر یک از راهکارهای ارایه شده نیازمند بررسی ، مطالعه و طراحی ویژه در محل اجرای خود است.

در خاتمه ذکر این نکته ضروری است که باران، سیل و استان گلستان ، همراهی تاریخی با یکدیگر دارند و چنانچه همزیستی مسالمت ‎آمیز با سیل در شهرها و #مدیریت_یکپارچه_منابع_آب در دستور کار مدیران و کارشناسان و عموم شهروندان قرار گیرد ، شهرهایی به مراتب امن ‎تر و زیباتر خواهیم داشت.

"سید محسن حسینی( #برساووش )، کارشناس مسائل آب"

نوشتن دیدگاه

مخاطبان گرامی، برای انتشار نظرات لطفا نکات زیر را رعایت فرمایید:
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

 

ترکمن سسی

turkmensesi

تبلیغ

 

نوین وب گستر