ترکمن سسی - عبدالرسول جوادی بالاجاده در یادداشتی با انتقاد از آنچه غفلت های فرهنگی اجتماعی در فضای بی مرز و حصار مجازی نامیده این سوال را مطرح کرده که چه کسی مسئول ساماندهی امور مغفول‌مانده فرهنگی و اجتماعی و پاسخ‌گوی این همه غفلت فرهنگی در کشور است؟
این فعال رسانه ای و اجتماعی نوشت: تأکیدات و توصیه‌های مقام معظم رهبری در جنگ نرم دشمنان و تمهیدات لازم مقابله با دسیسه‌ها در برابر جنگ‌های نابرابر و ویرانگر نرم که در قالب رسانه‌ها و رفتارهای فرهنگی و اجتماعی در دهه‌های اخیر بسیار بوده است، صرفاً در قالب نوشتارها و متون سخنرانی‌ها خلاصه شد و دولت‌ها و متولیان امور هرگز در مسیر تحقق عملی آن قرار نگرفته و یا به باد فراموشی و غفلت سپرده شده‌اند.
مبانی زیرساختی فرهنگی و اجتماعی کشور بر اثر فشارهای اقتصادی و معیشتی مردم جهتِ توجهِ متولیان امور را تغییر داده و عملاً غافل از آن شده است.
تا جایی که میدان تنظیم‌گری رسانه‌ای و نظارت بر عملکرد فرهنگی حوزه‌های مرتبط امور محتوایی نیز دستخوش این غفلت‌ها قرار گرفته است.
تا جایی که رسانه‌های بیگانه به بیان مطالبی خلاف شأن و منزلت اسلام عزیز، انقلاب اسلامی، مسائل فرهنگی و اجتماعی جامعه ایران پرداخته و در صدد تخریب اعتقادات و باورهای ریشه‌دار دینی و فرهنگی ایران با قدمت برآمده‌اند.
دروازه‌بانی، نظارت راهبردی و عملی این مهم در بخش رسانه‌های تصویری، از شبکه‌های تلویزیون اینترنتی و ماهواره‌ای در کشور، مسئولیت فراموش‌شده متولیان دستگاه‌های فرهنگی کشور شده است.
گویا هیچ میلی برای ساماندهی امور مغفول‌مانده فرهنگی و اجتماعی وجود ندارد.
یکی از نشانه‌های این غفلت‌های فرهنگی در سال‌های اخیر، به‌ویژه بعد از جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی اسرائیل و آمریکا، توسعه و رونق شبکه‌های تلویزیونی اینترنتی و پلتفرم‌های فارسی‌زبان است که به تولید و پخش محتواهایی در تخریب اعتقادات مذهبی و تضعیف ارزش‌های انقلاب اسلامی و محتواهای غیراخلاقی می‌پردازند؛ که آثار تخریبی آن در نسل جوان و نوجوان کشور در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و تربیتی مشهود می‌باشد.
متأسفانه با وجود همه امکانات و سازوکارهای نظارتی در دستگاه‌های متولی رسانه‌ای و فرهنگی، نظارت و دروازه‌بانی دقیقی انجام نمی‌شود و هر روز شاهد افزایش تولیدات محتوایی شبکه‌ها و پخش آن هستیم.
جای تأسف دارد که دروازه‌بانی فرهنگی و رسانه‌ای از مدخل‌های مالی و اعتباری کشور، راه نفوذ و جریان ورود و دسترسی مشترکین به شبکه‌های تلویزیونی اینترنتی را که در تقابل با سیاست‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و اعتقادات مذهبی دین مبین اسلام فعالیت دارند، از طریق روش‌های مالی امکان‌پذیر کرده‌اند.
تا جایی که هزینه‌های اشتراک با ایجاد کدها یا رمز چندرقمی از بانک‌های عامل داخل کشور و با تأیید پرداخت آن، دسترسی مشترکین به آن شبکه‌ها باز می‌شود. اقدامی نسنجیده و دور از واکنش‌های سریع تقابل فرهنگی است.
به یقین مدیران بانکی و مالی در جهت توسعه گردش مالی و تبادلات ارزی، این‌گونه فعالیت‌های مالی را در پیش گرفته‌اند، لیکن در مقابل دسیسه‌ها و رویکردهای فرهنگیِ برنامه‌ریزان رسانه‌ای این شبکه‌ها، تمهیدات و پدافندهای غیرعامل فرهنگیِ این گذرگاه ویرانگر فرهنگی و اجتماعی را نشناخته‌اند و برای کسب درآمد، چه بر سر فرهنگ این کشور خواهد آمد؟
کوچ مخاطبینِ رسانه ملی به فضای مجازی و پلتفرم‌ها، عدم برنامه‌ریزی محتوایی برای رسانه‌های اینترنتی دارای مجوز کشور، ورود فرهنگ‌های وارداتی غربی به شبکه‌های مجازی داخلی و حتی ترویج فرهنگ فئودالی و زندگی به سبک سرمایه‌داری، که با زندگی بسیاری از مردم کشور متفاوت است، و به عبارتی پخش محتواهایی که مغایرت فرهنگی دارند، و جزو ممیزهای نظارتی از این شبکه‌ها محسوب می‌شوند، با تغییر رفتارهای اجتماعی و فرهنگی موجب شده است فضای جدیدی در رسانه به وجود آید که تلویزیون و رادیو و سینما و تئاتر را نیز دستخوش تغییر قرار دهد.
عدم نظارت بر ورود کالاهای مصرفی مربوط به پوشش مردم جامعه، صرفاً به لحاظ سودرسانی به عده‌ای دلال اقتصادی، و تغییر پوشش‌های مردمی مغایر با باورهای ریشه‌دار دینی، ترویج سبک پوشش و زندگی در برنامه‌های رسانه‌ای، چه تلویزیون و چه پلتفرم‌ها، خسارتی جبران‌ناپذیر را بر فرهنگ و رفتارهای اجتماعی کشور وارد ساخته است.
عدم اجرای برنامه اینترنت ملی و شبکه‌های سالم برای نوجوانان، کودکان و جوانان در فضای مجازی، بستر کوچ این گروه‌های اجتماعی را به فضای باز و بی‌مرز و متأسفانه بی‌حصار و بی‌نظارت مجازی، بلای بزرگ فرهنگی برای خانواده‌ها گشوده است.
متأسفانه آنچه را که در کشور متولی ندارد، امور فرهنگی و اجتماعی است و فقط کار دولت‌ها شده ساختارسازی و سازمان‌سازی، بدون هیچ بهره و خروجی مناسب و متناسب با نیاز جامعه.
کشوری که ده‌ها دستگاه فرهنگی و اجتماعی، ارشادی و تبلیغی دارد و همّت‌ها و میلیاردها اعتبار از کشور صرف می‌شود، نباید خروجی و دستاوردی نامناسب داشته باشد.
این از اوضاع فرهنگی، آن از انحصارات رسانه‌ای که صرفاً جریانی مدیریت می‌شود و بسیاری از این و آن‌های دیگر...
چه کسی پاسخ‌گوی این همه غفلت فرهنگی در کشور است؟
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.