c_300_250_16777215_10_images_10670.jpg

 

ترکمن سسی - عبدالرضا نظری - در سالهای نه چندان دور کشت پنبه و انواع دیگر محصولات کشاورزی در گلستان و منطقه ترکمن صحرا پررونق بود، شرایطی که امروزه متفاوت از گذشته است و تنها حس نوستالژیک آن برای نسل امروز باقی مانده است.

 

شرایط اقلیمی گلستان با آب و هوای خاص و خاک حاصلخیز، مستعد کشاورزی و سرشار از زیبایی های طبیعی است.
نگارنده در یکی از روستاهای منطقه ترکمن صحرا در بخش کمالان از توابع شهرستان علی آبادکتول به دنیا آمد م و در  روستا زتدگی می کنم. در دهه های پیشین چندین کهریز و قنات های پر آب از بالادست  روستای محل زندگی ما سرچشمه می گرفت و به زندگی اهالی برکت می آورد. هرکدام از این کهریزها و قنات ها نام با تسمیه ای داشت. برای مثال کهریز (داشلی جا) کهریز هارلوق  و ... غیره که علاوه بر زنده کردن زمین های کشاورزی، اهالی روستاهای اطراف را نیز سیراب می کرد.
به یاد دارم، هرساله تعدادی استاکار مقنی گری از خراسان به روستای مان می آمدند و شبانه روز زحمت می کشیدند و کار سرویس، نگهداری و لایروبی کهریز و قنات ها را انجام می دادند. در آن دوران که  نوجوانی بیش نبودم، اطراف این قنات ها خاطرات خوشی داشتیم. دونوبت صبح و عصر  برای ماهیگیری به سوی این قنات و کهریزها می رفتیم و با وسایل اولیه به راحتی چندین ماهی صید  می کردیم. ماهی های صید شده  را شادمان به خانه می آوردیم و مادر خدابیامرزم ماهی ها را برای نهار یا شام سر سفره می آورد و با اب سرد کهریز و قنات از غذای آماده شده لذت می بردیم. جالب اینکه از نوشیدن این آب ها نه سنگ کلیه می گرفتیم نه سنگ مثانه.
در آن سال ها، اطراف روستاها پر از باغ های انبوه انار و انگور بود که منظره زیبایی را ایجاد کرده بود. باغ هایی که به خوبی مصرف اهالی روستاها را تامین می کرد. کشاورزی پررونق و برکت فراوان بود. اکنون  که به روستایمان می نگرم تفاوت های آشکاری می بینم. همه چیز تغییر کرده است. راحت تر بگویم، یکباره از آن همه زیبایی تنها حس نوستالژیک آن برایمان باقی مانده است.
دیگر نه از قنات و کهریز های روستا اثری است نه از باغ های انبوه آن سال ها اثری باقی مانده است. تنها نامی و خاطره ای از آن قنات و کهریزها به یادگار مانده است. به راستی چه بلایی سر طبیعت زیبایمان آوردیم که امروزه مجبوریم دمای بالای ۴۰ درجه ایی و گرمای بی سابقه تابستان یا سرمای چندین درجه زیر صفر زمستان را تحمل کنیم.
شاید ما انسان ها مقصر باشیم درختان جنگل را به بهانه های مختلف قطع کردیم و جاده ساختیم یا مسیر آب جوی قنات های آن دوران را به دلیل خشکی پر کردیم و دیوار و بنا ساختیم. با دستکاری در طبیعت و اکوسیستم شرایط پدید آمدن سیلاب های مخرب را فراهم کردیم. اگر انسان به طبیعت آسیب نزند طبیعت خود را دوباره خواهد ساخت.

نوشتن دیدگاه

مخاطبان گرامی، برای انتشار نظرات لطفا نکات زیر را رعایت فرمایید:
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

 

ترکمن سسی

turkmensesi

تبلیغ

 

نوین وب گستر