ترکمن سسی - رشید نافعی - ما انسان ها تا زنده ایم محکوم به امید در زندگی و ترمیم شکافهای نسلی با پر کردن ابزار های فرهنگی و تحویل سالم نوعی بستر زندگی هستیم که ممد حیات آگاهی بخش برای نسل‌های بعدی باشد.
با این مجمل این قلم گریزی می زند به اینکه انسانها بهتر است از نگاه تک بعدی به روند حال و آینده زندگی شان بپرهیزند و حرکت زندگی جامعه را در در هر دو بعد جسمانی و معنوی همراستا با هم جلو ببرند که متاسفانه در حال حاضر بسیار از این گزاره فاصله گرفته ایم که متاثر از آن و به علت عدم هماهنگی آن دو بعد و رشد تک بعدی و بدقوارگی شاهد انواع و اقسام آسیب‌های مبتلا به هستیم که آنرا که عیان است چه حاجت به بیان است. طوری که می توان گفت اگر عقل سالم در بدن سالم قبلاً ضرب‌المثل یافته است٫در دنیای کنونی می شود گفت نسل سالم و شاداب در روح و روان سالم است.
از این منظر نگارنده تاکید می نماید اگر فرد خیری و شخص سرمایه گذاری در شهرستانی به دنبال ساخت بیمارستان به عنوان دواخانه جسم و بدن سالم است همان قدر اهمیت دارد که خیری و سرمایه‌گذاری یافت شود که کتابخانه ای بسازد به عنوان بیمارستان روح و روان آدمها که به توسط خودسازی درون و اندوخته های دانش بنیادی شأن در آن محل٫در تشابه با خلاصی از امراض جسمانی افسردگی در بیمارستان و داروخانه ها٫در اینجا نیز به معالجه‌ی امراض نفسانی و پوکی و افسردگی روحی و روانی شان بپردازند.
به عبارتی دیگر آن بیمارستان برون آدمها بدون این بیمارستان درون آدمها برای گذار سالم نسلی به دنیای آینده موجوداتی ناقص‌الخلقه تحویل خواهد داد که متاسفانه مدیریت ناکارآمد اکنون مشکل و غم نان از هر اولویتی گوی سبقت را ربوده است که حتی به وام از مختومقلی فراغی .. سوزیم کوپ دئر گولئشمانگ( شاید کنون زمانه حرفهایم خنده دار آید).
ولی روند جامعه در اعصار گوناگون نشان می دهد که مشکلات مادی٫ رفاهی و حجاب هیجانات و دل‌مشغولی های کاذب روزگار تا مدتی و زمانی دیگر نمی گذارد انسان ها به اهمیت بعضی مسایل پی ببرند.
بنابراین میطلبد چشم اندازی حداقل بیست ساله ترسیم گردد و نگارنده در این قسمت هیچ اشاره ای به مشکل آب شهری، نان لایموت،٫ مشکلات راه٫ جاده و شهرسازی ... نخواهد داشت چون که بعد از چهل سال مدیریت یک کشور آن مسائل حل شده باید می‌بود و قلم فرسایی در آن رابطه زیره به کرمان بردن یا حکم لگدی به کسی خواهد داشت که خوابیده است ولی نمی‌خواهد بیدارشود.
۱.در تمامی بیمارستان های کشور کتابخانه هایی با موجودی متناسب با نیازهای بومی٫ علمی٫ روحی و روانی جامعه استفاده کنندگاش تعبیه شود. البته اگر حاکمان و دست اندرکاران زعیم همزمان با این نگاه اراده ای بر اصلاح امور ایجابی داشته باشند نباید از گوشه چینی و تکمیل هرم نیازهای فیزیولوژیکی و مادی و معنوی مردم غفلت نمایند.
و اگر بیماران مایل بودند مناسب علائق و ذائفه و مناسب حالشان برنامه ای برای شنیدن موسیقی مورد علاقه شان در کنار تغذیه قوت لایموت، به عنوان تغذیه روح و روان آنها داشته باشند.
۲. در شهرستان های با امکانات و قابلیت ها ی هنری ویژه ای مثل دوتار تورکمنی٫ هنرکده یا دانشکده های علمی و کاربردی آن رشته را راه اندازی نمایند.
۲.خیرین و سرمایه گذاران موجود فقط به فکر بازگشت آنی و زودرس سرمایه اقتصادی خویش نباشند در عوض یک کم معنوی تر بیندیشند و اسمی ماندگار برای عمری دیگر نیز فکر کنند و ذخیره بانکی و سرمایه ای برای زمانی و نسلی آینده با ایجاد باشگاه‌های ورزشی مثل والیبال ٫ کشتی و ...و مراکز علم و دانش مثل تنها یک کتابخانه در شهر سیل زده خویش همت گمارند.
۲.حاکمیت از تمامی خیرین و سرمایه گذاران احتمالی معنوی در زمینه ساخت کتابخانه و ورزشگاه های شهری با حمایت‌های تخفیفی مالیاتی و انواع دیگر حمایت‌های تشویقی ٫ پشتیبانی به عمل آورد.
۳. مصوباتی سه جانبه فی‌مابین اداره زندانها٫ ارشاد اسلامی و نهاد کتابخانه ها در راستای حمایت از زندانیان کتابخوان به عمل آید به صورتی که متناسب با رشد و افزایش راندمان مطالعه هر زندانی در مدت حبس آنها ارفاقاتی و تشویق هایی جایگزین حبس صورت پذیرد.
۴.در مراکز آموزشی و مدارس رسمی در مقاطع پایه ای مبادیان امر فقط به فکر شهریه های دریافتی نباشند بلکه برای ملکه سازی کتابخوانی در ذهن و زبان دانش آموزان ٫ از عالمان علم اطلاعات و دانش‌شناسی بهره گیرند تا آنها در کنار الفبای رسم الخطی ٫ الفبای زندگی عزتمندانه٫ تفکر انتقادی٫ سواد اطلاعاتی ٫ انسان‌شناسی و دانش شناسی را فرا گیرند..
دانایی رهایی میآورد
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.