ترکمن سسی - بهرام جرجانی، کارشناس حقوق و فعال اجتماعی نوشت: محمدباقر قالیباف در تازه‌ترین اظهارات خود گفته است: «خجالت می‌کشم بگویم سهم دولت از معادن ۶ هزار میلیارد تومان بوده، اما مابه‌التفاوت گازوئیل پرداختی به معادن ۴۰ هزار میلیارد تومان.»
جرجانی در این یادداشت نوشت: این اعتراف ظاهراً صادقانه، در واقع سندی از ناتوانی مزمن در حکمرانی اقتصادی است.
چرا که گوینده، نه یک منتقد بیرونی، بلکه فردی است که طی دو دهه‌ی اخیر در رأس سه رکن مهم اجرایی و نظارتی کشور حضور داشته است:
فرمانده اسبق نیروی انتظامی، شهردار پایتخت، و اکنون رئیس قوه‌ی مقننه.
وقتی قانون‌گذار کشور خود اذعان می‌کند که نظام توزیع یارانه و منابع ملی این‌گونه معیوب عمل کرده، پرسش اساسی این است:
چرا طی پنج سال ریاست مجلس، هیچ طرح یا لایحه‌ی مؤثری برای اصلاح این چرخه‌ی ناکارآمد ارائه، تصویب یا پیگیری نشده است؟
اگر ضعف از قانون است، مسئول اصلاح آن مجلس است.
اگر مشکل از مدیریت است، مسئول تربیت و انتخاب مدیران کارآمد، ساختارهای نظارتی زیر نظر مجلس و دولت‌اند.
پس خجالت در اینجا نه از گفتن عددها، بلکه از ادامه‌ی همان روندی است که سال‌ها با سکوت و مصلحت‌سنجی تداوم یافته است.
نمی‌توان در جایگاه تصمیم‌گیر نشست و در نقش منتقد سخن گفت.
نمی‌توان هم در متن قدرت بود و هم از نتایج قدرت اظهار تأسف کرد.
این تضاد رفتاری، یکی از ریشه‌های اصلی فرسایش اعتماد عمومی و بی‌اعتباری نهادهای تصمیم‌ساز است.
خجالت واقعی، آن‌جاست که مدیری پس از سال‌ها حضور در رأس قدرت، به جای گزارش عملکرد و پاسخ‌گویی، صرفاً نقش ناظر بی‌اختیار را بازی کند.
کشور با «مدیر نخواستن» پیش نمی‌رود؛ با مدیر مسئول و قانون مؤثر است که می‌تواند از چرخه‌ی فساد و رانت عبور کند.
✍️ بهرام جرجانی
کارشناس حقوق و فعال اجتماعی
Legal Expert | Social Justice Advocate
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.