امان محمد خوجملی: یکی از نشانه های توسعه و آبادانی هر کشور وجود جاده های آباد و استاندارد و حمل و نقل عمومی راحت و ارزان می باشد. این امر محقق نمی شود مگر با سرمایه گذاریهای گسترده و مراقبت از جاده های ساخته شده.
اما به نظر می رسد این امر در سراسر ایران همگون و یکنواخت نیست. توسعه و ساخت و ساز این عرصه بصورت متوازن صورت نگرفته است.
بنده چند وقت پیش به استان سیستان و بلوچستان مسافرت داشتم و دراین اثنا از مسیرها و استانهای مختلف عبور کردم. آن چه من در این مسافرت دیدم جاده های استانهای کرمان و خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان طراحی و ساخت و کیفیت بهتری داشته اند. چون عرض جاده ها عریضتر، یک طرفه و با کیفیترهستند. تابلوها به اندازه ی کافی و مورد نیاز نصب شده اند. تردد خودروها بسیار اندک و جاده ها خلوت و تراکم جمعیت هم نسبت به شمال کشور بسیار کم است.
تا جایی که فاصله ی شهرها حداقل به صد کیلومتر و فاصله ی روستا هم حدود چهل پنجاه کیلومتر می رسد. روستاهای بسیار پراکنده و فقیر که وضعیت مناسبی ندارند. فاصله ی شهر راسک یا سرباز با ایران شهر در استان سیستان و بلوچستان اگر اشتباه نکنم حدود 150 کیلومتر است و نصف آنهم کوهستانی و پیچ درپیچ است. همه جای این جاده را با تابلوهای مناسب و ضروری و هشدار دهنده پوشانده اند بطوری که شبها هم چارجوب جاده کاملاً در معرض دید است.
اگر این جاده ی کوهستانی را با جاده آزاد شهر شاهرود مقایسه کنیم فقر تابلو در این جاده و سایر جاده های گلستان کاملاً مشهود است. میزان تابلوهای راهنمایی که در جاده راسک ایرانشهر نصب شده چهار برابرتابلوهای جاده ی آزاد شهر شاهرود می باشد. جاده آزاد شهر شاهرود کم عرضتر، کیفیت آسفالتش نامناسبتر، چارچوب جاده شبها نامشخصتر، تردد خودروها بیشتر و ترافیک خودروها هم سنگینتر است.
در مسیر استان کرمان با وجود اینکه تردد خودروها خیلی کم و تراکم جمعیت اندک ولی دولت سرمایه گذاری خوبی در آن منطقه کرده است. با خراب کردن کوهها در حال یک طرفه کردن جاده ها هستند . فکر می کنم ساختن جاده در مناطق کوهستانی چندین برابر مناطق کفی صاف و هموار می باشد. در مقایسه می توان گفت: مناطق شمالی کشور مانند گلستان و مازندران با وجود اینکه تراکم جمعیت و تردد خودروها چندین برابر استانهای جنوبی است.
اما جاده ها کم عرض، کیفیت نامناسب و تابلوها بسیار کم تعداد می باشند که خطرات جاده را به خوبی به راننده ها منعکس نمی کند. هر چه تعداد تابلوهای هشدار دهنده بیشتر، فاصله هایش کمترباشد خطر تصادف هم کمتر خواهد بود. این تفاوتها زمانی مشخص می شود که انسان فرصت مشاهده و مقایسه را داشته باشند و گرنه در یکنواختی ذهن انسان چیزی را تمیز و تشخیص نمی دهد. برای من جای سئوال است که چرا استاندارد نصب تابلو در استان گلستان با وجود اینکه تردد در آن چندین برابر بیشتر از سیستان بلوچستان و کرمان و خراسان جنوبی است رعایت نشده است؟ استاندارد جاده سازی کشور که دو گانه نیست. دانستن جواب این چرا خیلی مهم است. 2/12/1396.
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.