یادی از مشهد حاجی قولی ، طبیب حاذق کومیش دپه ای

کومیش دپه : ترکمن سسی - نام او مشهد قلی فرزند عراز متولد ۱۲۹۹ ه.ش در مادر شهرهای ترکمن صحرا یعنی کوموش دپه دیده به جهان گشود.

پدربزرگ ، پدر و عمه اش هردو طبیب و شکسته بند ماهر و معروف زمان خود بودند و می توان گفت طبابت در خانواده ی وی موروثی و نزدیک به ۲۵۰سال سابقه داشته است.
مشهد حاجی تا کلاس ششم قدیم در کوموش دپه درس خوانده و بعد از آن به دلیل اینکه در کوموش دپه شرایط تحصیل در مقاطع بالاتر فراهم نبود، موفق به ادامه تحصیل نگردیده است.
شهرت مشهد حاجی زمانی همه گیر شد که توانست پای یک نفر را که پوسیده بود و کسی قادر به مداوای او نبود توانست معالجه کند.
بعد از آن برتعداد بیماران مراجعه کننده از اقصی نقاط کشور روز به روز افزوده می شد و ازدحام مراجعه کنندگان مانع از غذا خوردن و استراحت او می گردید اما وی هرگز ناراحت نمی شد و مداوای بیماران را برغذا و استراحت خود واجب تر می دانست.
بعدها از کشورهای دیگر مثل:ترکمنستان ، پاکستان،افغانستان، ترکیه، انگلستان، عربستان و کشورهای عربی که شنیده بودند دستان مشهد حاجی شفا بخش است می آمدند.اغلب آنها نیز دردهایشان کهنه شده بود و در کشور خودشان معالجه نشده بودند.
حاجی مشهد با اغلب گیاهان دارویی نیز آشنایی داشت و می دانست که کدام گیاه دارویی در کدام نقطه از کشور و در کدام ناحیه وجود دارد.
این طبیب حاذق و دانا حدود۱۰سال خانه نشین شد و براثر سکته قلبی ، بالاخره قلب مهربانش که با باطری کار می کرد بعد از سالها تلاش و طبابت ، غروب یکشنبه ۱۸ شهریور ۱۳۸۶دیگر نپید وهمه ی دوستداران و ترکمن صحرا را در غم و ماتم فرو برد.
مشهد حاجی در زمان وفات ۹۴سال سن داشت در حالیکه ۸۰سال از عمرش را در خدمت بیماران و دردمندان سپری کرده بود.
 چهره گشاده و خندان این حکیم فرزانه از خاطرات هیچ مراجعه کنند ه ای محو نخواهد شد و رفتار او با بیمارانش خود مرهمی و دوایی بر درد آنها بود.
روش های رفتاری و ارتباط با بیمار درس های روانشناسی زیادی داشت که هر مراجعه کننده ولو با اندک آگاهی می توانست حس کند.

نوشتن دیدگاه