ترکمن سسی-امان محمد خوجملی:در یکی از کانالهای تلگرامی اعلام شده بود رئیس جمهور ترکمنستان ورزشکاران کشورش را به خاطر عدم موفقیت در کسب مدال در المپیک ریو در کشور برزیل،خائن خطاب کرده است.
اگر این حرف صحیح باشد و احتمالش هم هست که صحیح باشد چون قبلاً رئیس جمهور سابق مرحوم صفرمراد نیازف هم در تلویزیون در ملاء عام و منظر عمومی،وزرا و مقامات را با الفاظ نامناسب مورد سرزنش و نکوهش قرار می داد.
اینکه رئیس جمهور ترکمنستان ورزشکاران کشور خود را به خاطر عدم موفقیت در المپیک ریو خائن خطاب کند دور از ذهن نیست. چون هم رئیس جمهور سابق و هم رئیس جمهور فعلی کسانی هستند که مملکت خود را به جای قانون به وسیله فرمان اداره می کردند و می کنند.
چون خیال می کنند فرمانشان در کشور اجرا می شود در خارج هم چنین است. چون اسب رئیس جمهورهمیشه درمسابقه عشق آباد برنده است( خدای نکرده اسب کس دیگری در مسابقه برنده شود معلوم نیست چه سرنوشت شومی در انتظار آن اسب و صاحبش باشد) در خارج هم چنین است.
ورزش المپیک معتبرترین ورزش جهان است در آنجا برای شاه و گدا تفاوتی ندارد قانون در مورد همه بدون کم و کاست اجرا می شود. همه ی ورزشکاران آرزو دارند در المپیک شرکت و مدال بگیرند. اما آرزو و داشتن نیت خوب یک چیز است و داشتن توان و نیرو و استعداد یک چیز دیگر.
کسانیکه هیچ تفاوتی بین آرزو وتوان قایل نیستند و هیچ مرزی را برای شکست و موفقیت برسمیت نمی شناسند، اینگونه با جوانان خود برخورد می کنند. کسانیکه به خاطر داشتن قدرت برتر و یکه تازی در عرصه سیاست وبا برقراری خوف و وحشت یک ملت چند میلیونی را برده وار به ستایش و پرستش شبانه روزی خود وادار کرده است عیب و ایرادهایش در چنین صحنه هایی گل می کند.
کسیکه عرصه سیاست و قدرت را ملک خصوصی خود بداند و دیگران را به آن راه ندهد و تنها خودش به جای چند میلیون نفر فکرکند وتصمیم بگیرد واجرا کند موفقیتش هم به همان اندازه اندک خواهد بود. چون حقیقت و واقعیت آنقدر بزرگ و گسترده هستند که تمام آن تنها به تور یک نفر صید نخواهند شد. کسی که انتقاد ازخرابی جاده ها و خیابانها را جرم می داند و نیروهای امنتی اش از بی رحمترین و وحشی ترین و بی تربیت ترین آدمها تشکیل شده است و به خاطر هیچ و پوچ کرامت انسانها را لگدمال می کنند،ورزشکارانش هم بهترازاین نتیجه نخواهند گرفت.
چون فکر و ذهن آزاد ندارند که به موفقیت فکر کنند.وقتی ترس و وحشت بر انسان جهت باز خواست مستولی شود،روح و روان انسان را می فرساید و انسان را به جای ورزش به خودش مشغول می کند.بنابراین ناکامی چنین ورزشکارانی طبیعی و از قبل قابل پیش بینی است. ولی کسیکه طبیعی بودن آنرا درک نمی کند قابل سرزنش وملامت است اما هیچکس جرات بیان آنرا ندارد.این افراد حقایق و واقعیت را زمانی درک می کنند که مثل آوار بر سرشان خراب شود.
دیدگاه‌ها