انتخابات شورای شهر و آسیب «سیاست زدگی» در یک نهاد غیرسیاسی

ترکمن سسی - شوراهای شهر و روستا نهادی غیر سیاسی است. اما تلاش برای کسب کرسی های این شورا، ناگزیر، ویژگی های فعالیت سیاسی را در خود دارد.

به عبارت دیگر، رقابت برای ورود به شوراها را، از آنجا که تلاشی است برای کسب قدرت و موقعیتی حقوقی، در معنای بسیط آن می توان سیاسی دانست اما به همان میزان، انتظار از نهاد شورا، اهداف و فعالیت های آن، غیرسیاسی خواهد بود.
نهادی که مناسب ترین وضعیت کارکردی آن، در فضایی تعاملی، هم افزاینده و مشورتی محقق می شود. این شرایط، به ویژه در شهرهای کوچک تر مابه ازای برجسته تری دارد.
گاه این برداشت وجود دارد که در فضای رقابت های انتخابات شوراهای شهرهای کوچک و متوسط، جریان ها و گروه های سیاسی با اهدافی «وراشورایی» وارد عرصه می شوند و با تأثیرگذاری پیدا و پنهان بر جریان رقابت ها، در مرحله بعدی، «قبضه کردن» نهاد شورا را هدف گذاری می کنند. به بیان دیگر، «فضای سیاسی [البته با کمی تسامح] رقابت های انتخاباتی» به تاسیس و تبلور نهاد شورا نیز تسری یافته، این «نهاد غیرسیاسی»، در معرض آفت «سیاست زدگی» قرار می گیرد.
گاه برداشت دیگری نیز وجود دارد که تسری ویژگی های سیاسی به تشکیلات شورا را امری ناگزیر می داند و معتقد است جریانات و گروه های سیاسی به مثابه حلقه واسطه ای برای تجمیع و تألیف منافع مردم عمل می کنند و این فرآیند را نمی توان با پایان رقابت های انتخاباتی تمام شده دانست.
اما باید دانست که خواه با پذیرش ناگزیر بودن تاثیر جریان های سیاسی و خواه با اذعان به ناصواب بودن اهداف «وراشورایی» این جریان ها، آنچه مسلم است، آسیب های ناشی از سیاست زدگی یک نهاد غیرسیاسی است.
آسیبی که نخستین نشانه های آن احتمالا در «گزینش شهردار» شهر و سپس در یارگیری های معطوف به «سایر فضاهای انتخاباتی مانند مجلس شورای اسلامی» خود را نشان داده و به جای انجام صحیح وظایف ذاتی این نهاد، انرژی اعضای شورا را بر خلاف شعارها و تعهدات اعلانی آنان مصروف خواهد داشت. آسیبی که با آگاهی بخشی عمومی و بسط فضای عقلانیت، می بایست برای مهار آن تلاش شود. آسیبی که بی تفاوتی در برابر آن، به قیمت تضییع حقوق مردم تمام خواهد شد.

دکتر بهروز قزل - فروردین 96

نوشتن دیدگاه